“Rouw eindigt niet. Je leert ermee leven.”
— Elisabeth Kübler-Ross

 

Het is belangrijk om te weten: rouw verloopt voor iedereen anders. Het overkomt je en het is keihard werken om in kleine stapjes, betekenis te kunnen geven aan het verlies, aan de relatie met de ander en bovenal, aan een toekomst zonder die ander.

 

Mijn begeleiding is gestoeld op de theorieën van het duale procesmodel en het rouwtakenmodel. 

Duale procesmodel

(Margaeret Stroebe en Henk Schut)

In dit model wordt beschreven hoe volwassenen omgaan met uiteenlopende vormen van verlies, zoals het verlies van een dierbare maar ook het hanteren van andersoortige  ‘verliezen’ zoals ontslag of ernstige ziekte.

 

In dit model is er ruimte voor een verlies-georiënteerd leven (rouwarbeid, ontkenning/ vermijding, loslaten en continueren van de band met de overledene) en aan de andere kant, een herstel-georiënteerd leven (nieuwe dingen doen, afleiding zoeken, nieuwe rollen/ identiteit aangaan).

 

Het alledaagse leven slingert tussen deze twee heen en weer als een ‘normaal’ verwerkingsproces. Soms op verlies gericht, soms op herstel gericht, uiteindelijk in een soort evenwicht. Als dit uit balans raakt, stagneert rouw en kan begeleiding helpend zijn.

 

Rouwtakenmodel

(William Worden)

Hierin wordt een aantal taken onderscheiden die het resultaat zijn van het werk dat verricht moet worden. Er bestaat geen vaste volgorde en rouwenden kunnen met meerdere fasen tegelijk aan het werk zijn.

  • Het aanvaarden van de realiteit van het verlies
  • De pijn en het verdriet doorleven
  • Zich aanpassen aan een nieuw leven waarin de overledene niet meer aanwezig is
  • De overledene een plek geven en de draad van het leven weer oppakken.